شرکت سهامی چیست ؟

شرکت سهامی

طبق ماده ی ۱ لایحه ی قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت  شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه ی ان به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنها است .

تقسیم سرمایه به سهام و محدود بودن مسئولیت سهام داران از خصوصیات ذاتی و همیشگی شرکت های سهامی به شمار میرود و هرگونه تغییری در هر یک از این دو وصف شرکت تجاری مورد بحث را از مفهوم شرکت سهامی و سرمایه تهی خواهد ساخت .

ماهیت شرکت سهامی بیش از هر چیزی قرارداد است.

مع ذلک شرکت سهامی کاملا تابع قرارداد شرکا نیست و به خصوص در لایحه ی قانونی ۱۳۴۷ بر جنبه ی تاسیسی ان بیشتر تاکید شده است.

بر اساس ماده ۲ لایحه ی مذکور شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو این که موضوع عملیات ان امور بازرگانی نباشد.

شرکت های تجاری یا از نظر شکل تجاری محسوب می شوند یا با توجه به موضوع فعالیت خود.

شرکت های سهامی باتوجه به این ماده از شرکت هایی هستند که بدون توجه به موضوع فعالیتشان تجاری محسوب می شوند به عبارتی شکل شرکت سهامی است که موجب تجارتی تلقی شدن آن می شود.

ممکن است که شرکت سهامی هم از نظر شکل تجاری باشد و هم از نظر موضوع و فعالت مانند بانک و شرکت های بیمه.

طبق ماده ی ۳ این لایحه نیز در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد.

هر چند این ماده تفکیکی بین شرکت های سهامی عام و خاص قائل نشده است اما باتوجه به حکم ماده ی ۱۰۷ لایحه ی مذکور اعضای هیات مدیره در شرکت های سهامی عمومی نباید از ۵ نفر کمتر باشد و هم چنین این که اعضای هیات مدیره طبق همین ماده باید از میان صاحبان سهام انتخاب شوند باید گفت که حکم ماده ی ۳ مربوط به شرکت های سهامی خاص می باشد .

و ماده ی ۱۰۷ مذکور را باید مخصص اطلاق ماده ۳ دانست و با توجه به ان گفت که حداقل سهامداران شرکت سهامی عام ۵ نفر می باشد .

این حداقل ۳ و ۵ نفر در شرکت های سهامی هم جهت تاسیس و هم برای ادامه ی فعالیت انها ضروری می باشد .

طبق ماده ی ۴ لایحه ی اصلاحی قانون تجارت شرکت های سهامی به دو نوع تقسیم می شوند

۱ . شرکت سهامی عام

۲ . شرکت سهامی خاص

ویژگی ها ی مشترک شرکت  های سهامی

۱- نام شرکت

در اسم شرکت سهامی نام هیچ یک از شرکاء قید نخواهد شد. در اسم شرکت باید کلمه ( سهامی ) قید شود. در مکاتبات و اسناد تعهدآوری که به نام شرکت امضا می شود، قید نام شرکت اجباری است.

۲- سرمایه شرکت

رکن اصلی شرکت سرمایه آنست زیرا هیچ شرکتی بدون سرمایه نمی تواند تشکیل بشود. چرا که مهم ترین وسیله جلب منفعت سرمایه شرکت است. بنابراین اهمیت و اعتبار هر شرکت بستگی به وجود و میزان سرمایه آن دارد و در افزایش آن محدودیتی در کار نیست.

۳- مرکز اصلی شرکت

شرکت سهامی دارای مرکز اصلی است که اقامتگاه آن محسوب میشود. قید مرکز اصلی شرکت در اساسنامه اجباری است .

۴- تابعیت شرکت

تابعیت شرکت سهامی به هیچ وجه تابع تابعیت شرکاء آن نیست. در این رابطه،  ماده ۱ قانون ثبت شرکت ها مقرر می دارد:  هر شرکتی که در ایران تشکیل می شود و مرکز اصلی آن در ایران باشد، شرکت ایرانی محسوب می شود.

۵- موضوع شرکت

موضوع شرکت در حقیقت همان چیزی است که شرکت به خاطر آن سرمایه گذاری کرده و تاسیس گردیده است.