چگونه به صورت فردی کسب و کار خود را راه اندازی کنم؟

به دلایلی ممکن هست که شما کسب و کار فردی را به ثبت شرکت ترجیح بدهید. مثلا ممکن است به دلایلی نخواهید شخص دیگری را به عنوان شریک خود پیدا کرده یا بپذیرید و یا فرایند های اداری کسب و کار شخصی را به امور شرکتی ترجیح دهید.

دلیل برجسته تر برای این انتخاب میتواند محل فعالیت شما باشد که  در زمان ثبت فعالیت در اداره دارایی موثر است و لازم به ذکر است که انتخاب محل فعالیت در کسب و کار شخصی از ازادی انتخاب بیشتری نسبت به کسب و کار شرکتی برخورداراست.

مجوز های ثبت کسب و کارهای شخصی

ثبت کسب و کارهای شخصی در قالب مجوز هاییست که برای شما به صورت لیست می آوریم:

یک: اگر موضوع فعالیت واردات یا صادرات کالا باشد، اخذ کارت بازرگانی شخص حقیقی

دو: اخذ جواز تاسیس

سه: ثبت برند برای شخصیت حقیقی که البته نیازمند به یکی از مجوز های فعالیت دیگر میباشد.

چهار: در صورتی که شروع و ادامه فعالیت قطعا نیاز به ثبت شرکت داشته باشد اما ترجیح بر فعالیت شخصی باشد، راه حل ثبت شرکت تک مدیریتی است که البته این عنوانی فرمالیته است و نوعی ترفند ثبتی محسوب میشود.

به این معنا که در شرکت اقای الف و ب به عنوان شرکا و مدیران شرکت به منظور رد شدن از فیلتر اولیه ثبت شرکت معرفی میشوند اما در نهایت اقای ب تنها یک درصد سهم نسبت به سود و زیان شرکت دارا است و سمتی که برای وی در هیئت مدیره در نطر گرفته شده نیز عضو ساده ایست که حق امضای هیچ کدام از اوراق را اعم از اداری و تجاری ندارد.

لذا عملا حق و تکلیف وی در خصوص شرکت به قدری ناچیز است که میتوان با توافق آن را نادیده گرفت.

پنج: و در اخر پرطرفدار ترین و عمده ترین سبک کسب و کار شخصی، اخذ جواز کسب.

غیر از موارد گفته شده موارد دیگری هم وجود دارد که به دلیل باب نبودن و استفاده در موارد بسیار خاص از شمردن انها صرف نظر میکنیم.

برای مثال وکیلی که اقدام به ثبت موسسه حقوقی نکرده است اما به تنهایی با جواز وکالت خود که همان پروانه وکالت است، در دفتر وکالت خود فعالیت میکند. یا کارگردانی که تنها به واسطه ی مجوز دریافتی از وزارت فرهنگ و ارشاد به تولید یک تئاتر میپردازد.

جالب است بدانید طبق امار منتشر شده توسط اتاق اصناف تهران بالای چهل درصد صاحبان کسب و کار، بدون ثبت کسب و کار خود از سازمان های مربوطه و اخذ مجوز های لازم مشغول به فعالیت میباشند.

مثلا اقای الف مغازه ای را اجاره میکند، صد قلم جنس را از تولیدی خاصی خریداری میکند و در ان مغازه به فروش میگذارد. حتی برای مغازه خود نام و لوگویی را هم در نظر میگیرد و به سادگی میتواند صاحب مهر،کارت و سربرگ و کاتالوگی هم برای محصول خود باشد.

 این سبک از فعالیت برای اقای الف به ظاهر ساده تر و منطقیست. چرا که به ظاهر تمام امکانات یک کسب و کار ثبت شده را دارد، بدون آنکه ملزم به پرداخت مالیات یا تحت نظارت سازمان خاصی باشد اما به مرور زمان با مشکلات بسیاری به دلیل عدم ثبت فعالیتش مواجه خواهد شد.

مشکلات راه اندازی کسب و کار بدون مجوز

این مشکلات میتواند به دو صورت عرفی و اعتباری و همچنین قانونی اقای الف را در دردسر بیاندازد.

مثال: اگر اقای الف قصد داشته باشد که محصول خود را به شرکت یا مغازه یا برند یا مواردی ازین قبیل معرفی کند و به فروش برساند و از انجا که شرکت ها یا هر صاحب عنوان تجارتی مجاز دیگری ملزم به تحویل  اظهارنامه مالیاتی میباشند، از اقای الف برای ثبت معامله خود و اخذ و ارائه فاکتور خرید و فروش، درخواست مدارک و مجوز فعالیت مینمایند و در صورت عدم ارائه ی آن از آن معامله صرف نظر میکنند و انعقاد قرارداد با کاسب مجوز دار که البته معتمد تر نیز میباشد را ترجیح میدهند.

قاعدتا هر شخص دیگری نیز معامله با کاسبان صاحب مجوز و ثبت شده را نسبت به معامله با اشخاصی که حتی در مورد شروع فعالیت خود قانون شکنی کرده اند و در هیچ سازمانی قابل شناسایی نیستند، ترجیح میدهند.

به همین دلیل است که اکثر کاسبان، پروانه ی کسب خود را در محل کار خود در دید عموم و برای اطلاع مراجعان خود قرار میدهند که به مشتری خود این اطمینان داده شود که در صورت رخ دادن تخلفی از جانب صاحب کسب و کار، وی میتواند اعتراض خود را از طریق شماره پروانه صاحب جواز پیگیری کند.

برای مثال آقای الف قصد فروش اتومبیل خود را دارد. میتواند این کار را به اقای ب بسپارد که یک دلال اتومبیل شناخته شده و اصطلاحا کار درست است اما هیچ گونه جوازی برای فعالیت خود ندارد. همچنین میتواند ان را به اقای ج که صاحب یک نمایشگاه اتومبیل با مجوز ناشناس است، بسپارد.

حال اگر به هر دلیلی اتومبیل مذکور گم شود به عقیده ی شما با طرح دعوا علیه کدام یک از این ها زودتر میتواند حق خود را به دست آورد؟

اخذ مجوز فعالیت قانونی، شخص را نسبت به همکاران دیگر در حوزه تخصصی در نگاه مشتری یا مراجع، در اولویت بالاتری قرار میدهد و فرد می تواند از مزایایی همچون اخذ وام های شغلی، حمایت از برند و نوآوری های تخصصی بهره مند شود.